R-Add1

Tuesday, December 29, 2015

सबकी जिंदगी बदल गयी

सबकी जिंदगी बदल गयी
एक नए सिरे में ढल गयी

कोई gilfriend में busy है
कोई बीवी के पीछे crazy हैं

किसी को नौकरी से फुरसत नही
किसी को दोस्तों की जरुरत नही

कोई पढने में डूबा है तो
किसी की दो दो महबूबा हैं

सारे यार गुम हो गये हैं
तू से आप और तुम हो गये है

कोई hello बोल कर
formality करता हैं
कोई बात न करने के लिए
guilty करता हैं

वक़्त वक़्त की बात हैं
किसी ने number save किया

किसी ने अजनबी सा
behave किया

माना के अब हम साथ नही है
पर चुप चुप रहने की भी
कोई बात तो नही हैं

कभी मिलो तो बोल लिया करो
बंद गांठो को खोल लिया करो

शिकायत हो तो दूर करो यारो
पर  एक दुसरे से
दुर तो न रहो ..

इस दोस्ती  को यूंही
बनाये रखना;
दिल में यादों के चिराग I
जलाये रfखना;

बहुत प्यारा सफ़र रहा
साल 2015 का;
अपना साथ 2016 में भी
बनाये रखना...

એક વાત કહું તને મઝા પડશે

💛💙💜💚❤💔💖🔭
દિલ પણ તારું
મરજી પણ તારી
પણ એક વાત કહું
તને મઝા પડશે

એક સોમવારે
કામ કાજ માંડી વાળી ને
બેફામ રખડ
સાચ્ચું કહું મઝા પડશે

બધા રચ્યા પચ્યા હશે કામ માં
તને કોઈ નહિ નડશે
સાચું  કહું મઝા પડશે

મોબાઇલ બાજુએ મૂકી ને
હરજે ફરજે
બહુ  ફરક પડશે
સાચું કહું મઝા પડશે

ખુલ્લી હથેલીયો પર
વરસાદી પોરાં ઝીલજે
હૈય્યે ઠંડક પડશે
સાચું કહું મઝા પડશે

નીરખજે શેરીઓ ને ખુલ્લી નજરો થી
તને બાળપન જડશે
સાચું કહું મઝા પડશે

પેહલાં પણ જીવતા હતા
એવું વર્ષો પછી ખબર પડશે
સાચું  કહું  મઝા પડશે

બહુ બહુ તો શું થશે
એક રજા પડશે
પણ સાચું કહું
મઝા પડશે !!
🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶🎶

Wednesday, December 23, 2015

નસીબથી મળી છે જીંદગી તો એને જીવી જાણો.‏ 

નસીબથી મળી છે જીંદગી તો એને જીવી જાણો.‏ 

લાંબી આ સફરમાં જીંદગીના ઘણા રૂપ જોયા છે 

તમે એકલા શાને રડો છો, સાથી તો અમેય ખોયા છે 

આપ કહો છો આમને શું દુઃખ છે, આ તો સદા હસે છે 

અરે! આપ શું જાણો આ સ્મિતમા કેટલા દુઃખ વસે છે 

મંઝીલ સુધી ના પહોંચ્યા તમે એ વાતથી દુઃખી છો 

અરે! ચાલવા મળ્યો રસ્તો તમને, એટલા તો સુખી છો 

આપને ફરિયાદ છે કે કોઇને તમારા વિશે સુઝ્યુ નથી 

અરે! અમને તો “કેમ છો?” એટલુંય કોઈએ પુછ્યું નથી 

જે થયું નથી એનો અફસોસ શાને કરો છો, 

આ જીંદગી જીવવા માટે છે, આમ રોજ રોજ શાને મરો છો? 

આ દુનિયામા સંપુર્ણ સુખી તો કોઈ નથી 

એક આંખ તો બતાવો મને જે ક્યારેય રોઈ નથી. 

બસ એટલુંજ કહેવું છે કે જીંદગીની દરેક ક્ષણ દિલથી માણો 

નસીબથી મળી છે જીંદગી તો એને જીવી જાણો.

--ફાધર વાલેસ

મને એ જ સમજાતું નથી કે આવું શાને થાય છે

મને એ જ સમજાતું નથી કે આવું શાને થાય છે 

ફૂલડાં ડૂબી જતાં ને પથ્થરો તરી જાય છે ! 

ટળવળે તરસ્યાં, ત્યહાં જે વાદળી વેરણ બને, 

તે જ રણમાં ધૂમ મુસળધાર વરસી જાય છે ! 

ઘરહીણાં ઘૂમે હજારો ઠોકરાતાં ઠેર ઠેર : 

ને ગગનચુમ્બી મહાલો જનસૂનાં રહી જાય છે ! 

દેવડીએ દંડ પામે ચોર મૂઠી જારના : 

લાખ ખાંડી લૂંટનારા મહેફીલે મંડાય છે ! 

કામધેનુને મળે ના એક સૂકું તણખલું, 

ને લીલાંછમ ખેતરો સૌ આખલા ચરી જાય છે ! 

છે ગરીબોના કૂબામાં તેલનું ટીપુંય દોહ્યલું, 

ને શ્રીમંતોની કબર પર ઘીના દીવા થાય છે !

--કરસનદાસ માણેક

Wednesday, November 25, 2015

થંભેલાં પગલાં

થંભેલાં પગલાં

જેશોધવા દિન-રાત કર્યાં, 
અંતે થંભેલાં પગલાં મળ્યાં. 
ભીડ જોઈ સતત દૂર રહ્યા, 
રસ્તામાં તે એકલા મળ્યા. 
યૌવનને નથી અલંકારની જરૂર, 
ધૂળમાં રઝળતાં કડલાં મળ્યાં. 
ટીલડી ચોડવાનું ક્યારથી છોડ્યું? 
ખોબામાં ખરતા તારલા મળ્યા. 
વાંચવાનું અમથું નથી મેલ્યું, 
વનમાં રમતા મોરલા મળ્યા. 
મોતીની તારે શી જરૂર? 
સરોવર તરતા હંસલા મળ્યા. 
શરમાતા કોઈ તારી પાસે શીખે, 
ડોક નમાવતા મૃગલા મળ્યા. 
અચાનક ડગલાં ક્યાં ખોવાયાં, 
સામે ઝાંઝર પડેલાં મળ્યાં. 
એવાં તો તારાં શું વખાણ સાંભળ્યાં, 
વાટમાં પ્રેમીઓ કેટલા મળ્યા. 
 - અરવિંદ વાઘેલા, છાપરિયાળી (ભાવનગર) 

તું કાબિલ નથી


કરતું દેખાવ પ્રેમનો જેને તું કાબિલ નથી, 
પ્રેમમાં પ્રેમના નામ પર કર્યાં તેં પાપ એટલાં, 
તું પશ્ચાત્તાપને કાબિલ નથી. 
લાગણીઓના લોહીથી રંગાયેલા છે હાથ તારા, 
મેંદીના રંગને હવે તું કાબિલ નથી. 
પ્રેમમાં પીઠ પાછળ તેં કર્યા છે ઘા એવા, 
કે મારું ઘર વસાવવાને હવે તું કાબિલ નથી. 
તું લાખ બહાનાં કરે હવે પણ તું, 
માફીને કાબિલ નથી. 
પૂછ બેવફા તારા દિલને હવે પણ કહી ઊઠશે, 
કે મારી ધડકનને તું કાબિલ નથી. 
કહે છે સૌ કે પ્રેમમાં મારા પ્રાણ લેનાર તું, 
મોત પર મારા શોક મનાવવાને હવે, 
તું કાબિલ નથી... તું કાબિલ નથી. 
 - મેહુલ પરમાર, કોઠંબા (લુણાવાડા) 

દીકરીની વેદના

દીકરીની વેદના


કળીબની હું ખીલવા માટે, માતાના ઉદરમાં સમાણી, 
જનમ થયો ત્યાં જનેતાને કહે, સાપના ભારાને કાં જણી? 
પારણામાં પોઢાડી પરાણે, સંભળાવે કહાની શાણી, 
દૂધના કટોરા આપે દીકરાને, પવાતા ઘરમાં મને પાણી. 
બેટી મટી હું પત્ની બની, જગત આખાએ વાત જાણી, 
માતૃત્વ વખતે બધાના મનમાં, દીકરાની ઝંખના દેખાણી. 
કરુણા માટે હું કરગરતી, મને મળી મારની લ્હાણી, 
અવસર આવ્યો અળગા થવાનો, વહાલી ઘાએ મીઠી વાણી. 
પિતા કહે દીકરી પારકી થાપણ, સસરા કહે હું પારકી જણી, 
કહેશો કોઈ આમાં મને, દીકરીને પોતાની કોણે ગણી? 
 - શંકર ડાંગર, રાજકોટ 

તમે


તમે


કોનીયાદમાં ખોવાયાં છો તમે, 

શું પ્રેમની માળામાં પરોવાયાં છો તમે? 
હાજર છો અહીં તોય હાજર નથી તમે, 
શું ગમના સમંદરમાં ડૂબ્યાં છો તમે? 
જોઉં છું એકીટસે આભમાં ગાંડો બની, 
શું ચાંદમાં પણ સમાયાં છો તમે? 
જતાં રહ્યાં છો છોડી મને પરાયો સમજી, 
શું પોતાના-પરાયામાં ફસાયાં છો તમે? 
આવવું છે તમારે પાછા મારી દિલનગરીમાં, 
શું પોતે શરમમાં મુકાયાં છો તમે? 
સુંદર છો તમે તન-મનથી જાણું છું હું, 
એટલે મારી ગઝલમાં હરદમ રચાયાં છો તમે. 
 -   ભરત કાપડિયા, અમદાવાદ

Wednesday, April 15, 2015

બંધઆંખે સપનું જોયું


બંધઆંખે સપનું જોયું 



બંધઆંખે એક સપનું જોયું, 
બંધ બારણે તેને જતું જોયું. 
આંખ ઉઘડી તો હતી સવાર, 
નિરાશ મનને ખુલી આંખે તરતું જોયું. 
ઉઘડતા સવારમાં નીંદર નહોતી, 
પણ ઉઘડતા સવારમાં સપનું હતું. 
એક રાત વીતી ને એક સપનું પૂરું, 
એક સવાર પડી ને તેેને જતું જોયું. 
ઉઘાડ-બંધ થતી જિંદગીમાં જતાં સપનાં, 
આશા બાંધીને મનને હસાવતા સપનાં. 
ઘડીવારમાં કેવું જતું જોયું? 
બંધ આંખે એક સપનું જોયું. 
નિરાશ મનને હસતું જોયું, 
દરિયાના મોજાં વચ્ચે તેને ઉછળતું જોયું. 
- અશ્વિનરાઠોડ, વનાલિયા(મોરબી) 


source

મનેજરૂર છે

મનેજરૂર છે 


નહીંકહેલા તારા શબ્દોની, હા, મને જરૂર છે, 

જીવનના દરેક શ્વાસે તારી, હા, મને જરૂર છે.

કલ્પનાના સાગરમાં ડૂબી મોતી જ્યારે હું લાવું,

મોતીના કદરદાન તારી, હા, મને જરૂર છે.

અધવચ્ચે અટવાઉં જ્યારે હું જીવનની મઝધારમાં,

આશાનું કિરણ બનીને તારી, હા, મને જરૂર છે.

ઘણીબધી ખામીઓ ને અધૂરપ છે મુજમાં,

પામવાને પૂર્ણતા મારે, હા, તારી જરૂર છે.

-હાર્દિકપંડ્યા, ભાવનગર


source

દીવો કરજો


આભથી પરબારું આવ્યું દીવો કરજો 
લ્યો ગાઢું અંધારું આવ્યું દીવો કરજો 
પીડા જેવું ઝાંખુ ધુમ્મસ ફેલાયું છે 
આવ્યું તો અણધારું આવ્યું દીવો કરજો. 
ભીંતોને ભેટીને ઊભા છે પડછાયાઓ 
કોણ અહીં નોંધારું આવ્યું દીવો કરજો. 
આખો'દી પગ વાળી બેઠું જે આંખોમાં 
સૂરજ ડૂબ્યે બારું આવ્યું દીવો કરજો. 
શબ્દો ચગળીને ઊડતું મૌનનું પંખી 
લ્યો પાછું ઘરબારું આવ્યું દીવો કરજો. 
- જ્યોતિ હિરાણી 


source

દરેકવખતે અમારી હાર કેમ?


કેમ? 


દરેકવખતે અમારી હાર કેમ? 

જખ્મોનો આવો ઉપહાર કેમ?
મારે દુનિયા બેવફાઇની કટાર અમારા દિલમાં,
તોય ખુદા તું એમના પ્રત્યે ઉદાર કેમ?
દગાબાજોને બક્ષે ફૂલોની માળા તું,
ને અમને મળે કંટકોનો હાર કેમ?
અમારા ભાગે આવે અમાસની રાત,
બેવફાને સોનાની સવાર કેમ?
બંદગી અમે કરીએ તારી દિલોજાનથી,
તોય મુશ્કેલીઓનો અંબાર કેમ?
સરખા સમજે છે તું તારા દરેક બંદાને,
તો તારો આવો ન્યાય પરવરદિગાર કેમ?
- રાકેશસોલંકી, અમદાવાદ



source

Tuesday, February 24, 2015

ઉઠાવીલે





હેખુદા હવે તો તું પડદા ઉઠાવી લે, 

કાં મને ઉઠાવી લે, કાં બંધન ઉઠાવી લે. 

હોય સ્વાર્થ જિંદગીના દરેક સંબંધમાં તો, 

કાં ઉદર ઉઠાવી લે, કાં નયન ઉઠાવી લે. 

હોય દુ:ખદ અંજામ જો પ્રણયનો તો, 

કાં શમા ઉઠાવી લે, કાં પરવાના ઉઠાવી લે. 

આપી દે વસંત બેસુમાર હવે તો મને તું, 

કાં દમનો ઉઠાવી લે, કાં ચમન ઉઠાવી લે. 

છે હયાત તારી ખુદાઇ તો તું ચમત્કાર કર, 

કાં ભજન ઉઠાવી લે, કાં નમન ઉઠાવી લે. 

નથી જીવવી એકલતાની જિંદગી, 

કાં કફન ઉઠાવી લે, કાં જીવન ઉઠાવી લે. 

- દિલીપ ખાચર, ખાંભડા(બરવાળા) 


SOURCE

Monday, February 23, 2015

ઊગતોસૂરજ પણ આથમશે,



ઊગતોસૂરજ પણ આથમશે, 

દિવસ ક્યાં અહીં કાયમ છે?

ભરતી ને ઓઠ આવ્યા કરે,

કિનારા ક્યાં કાયમ ભીના છે?

ક્ષિતિજમાં તો એક લાગે,

ધરતી ને આભ ક્યાં એક અહીં છે?

ઊંચું જોનારને ઠોકર વાગે,

સરળ જીવવાની મજા અહીં છે.

મળતો નથી જે મંદિર કે મસ્જિદમાં,

ઇશ્વર-અલ્લાહની ખોજ અહીં છે.

- દર્શન પંડ્યા, ફરિયાદકા(ભાવનગર)

SOURCE

આવેયાદ તારી ને આંખો બને રંગીન





આવેયાદ તારી ને આંખો બને રંગીન, 

ટપકે એમાંથી ઝાકળ, એમ પણ બને. 

લાગે દાવાનળ ને જાય પતંગિયું કોઇ ભેટવા, 

મળે અેની રાખ, અેમ પણ બને. 

ઉઘડે ફૂલ ને જાય પતંગિયું કોઇ ભેટવા, 

ચૂભે એના કંટક, એમ પણ બને. 

જુએ ઊર્મિલ સ્વપ્ન ને ઊઘડે એની મુઠ્ઠી, 

મળે તેમાં રાખ, એમ પણ બને. 

- ઊર્મિલાબા ગોહિલ, સોનાગઢ
SOURCE

આમ મિલાવશો ના નજરથી નજર


આમમિલાવશો ના નજરથી નજર તમને પ્રેમ થઇ જશે, 
ઇરાદો ના પણ હોય જો એવો, તો પણ એ‌વો વહેમ થઇ જશે. 
પ્રેમમાં છુપાવેલા કાંટા દેખાતા નથી કોઇ દી', 
નહીં કરો પ્રેમ તો ખુદ પર એક રહેમ થઇ જશે. 
ચાલી તો નીકળ્યા છો પ્રેમના પંથે આજ સંગાથમાં, 
વધારે આગળ ના વધશો, 
કાલે પાછા આવવું એકલાને મુશ્કેલ થઇ જશે. 
સાચવીને રાખ્યું હશે જે કાળજું વર્ષોથી આજ સુધી, 
એક પળમાં વેરવિખેર થઇ જશે. 
સમણાં જોઇ રહ્યા છો ને સ્વર્ગના પ્રેમમાં, 
એટલું યાદ રાખજો જીવતે જીવ તમને નરકની સેર કરાવશે. 
બંધ થશે દેખાતું દુનિયાની બહારનું તમને, 
દુનિયાથી આખી તમને વેર થઇ જશે. 
જોયો નહીં હોય જે તમાશો આખી જિંદગીમાં તમે, 
તમારી ખુદની જિંદગીનો એવો ખેલ થઇ જશે. 
કહે છે, કોઇ દી પ્રેમમાં પડતાં નહીં મિત્રો, 
વિચાર, વાણી અને હૃદય બધું નકામું થઇ જશે. 
- કુશલ દેવરૂખકર, અમદાવાદ

SOURCE

Thursday, February 19, 2015

એક મુઠ્ઠીમાં હું આખ્ખું આકાશ ભરી આવી,


એક મુઠ્ઠીમાં હું આખ્ખું આકાશ ભરી આવી, 
તારી આંખોમાં લે સાત દરિયા તરી આવી. 
એક રેતીનંુ નગર હતું ને પગલાં ભીનાં, 
ફરતે મારી છે દરિયો ને હું તરસ વિના. 
હુ ખોબામાં ક્ષિતિજને લે ભરી આવી. 
તારી આંખોમાં લે સાત દરિયા તરી આવી..... 
એક હતો રૂમાલ અને એક હતી વીંટી, 
ટાંગી દીધેલી મેં યાદો ત્યાં હતી ખીંટી, 
હળવો તંે આપ્યો સાદ ને હંુ સરી આવી ! 
તારી આંખોમાં લે સાત દરિયા તરી આવી... 
હથેળીમાં ઊગ્યા તો થયું કે તકદીર છે. 
મુઠીમાં ભર્યું તો લાગ્યું કે નર્યું નીર છે.. 
સાત પગલાંમાં સપ્તપદી ફરી આવી ! 
તારી આંખોમા લે સાત દરિયા તરી આવી ... 

- નિકેતા વ્યાસ 


SOURCE

આદત જિંદગીનીસફરમાં એકાંતમાં રહેવાની,





જિંદગીનીસફરમાં એકાંતમાં રહેવાની,
આદત પડી છે અમને.
બોલ્યા વગર બરબાદ થવાની, આદત પડી છે અમને.
મળે જો સાથ નાવનો તો હલેસાં મારવાની,
આદત પડી છે અમને.
કાંઠે પહોંચી છબછબિયાં કરવાની,
આદત પડી છે અમને.
રૂઠે જો કોઇ તો હસાવવાની, આદત પડી છે અમને.
મન મૂકીને હસ્યા પછી રડવાની,
આદત પડી છે અમને.
યાદોમાં ખોવાયા પછી ફરી મળવાની,
આદત પડી છે અમને.
મંજિલોની રાહમાં છુટા પડવાની,
આદત પડી છે અમને.
{સાગર વાળા, ભાવનગર

આપી આપીને તમે પીંછુ આપો સજન!


આપી આપીને તમે પીંછુ આપો સજન! 

પાંખો આપો તો અમે આવીએ... 
ચાંદો નીચોવી અમે વાટકો ભર્યો ને એને 
મોગરાની કળી હલાવ્યા 
આટલા ઉઝરડાને શમણું ઓઢાડી અમે 
ઊંબરની કોર લાગી લાવ્યાં 
આપી આપીને તમે ટેકો આપો સજન! 
નાતો આપો તો અમે આવીએ......... 
કાગળમાં કાળઝાળ રેતી વિંઝાય અને 
લેખણમાં છોડી છે લૂ 
આંગળિયું ઓગળીને અટકળ થઈ જાય અમે 
લખીએ તો લખીએ પણ શું ? 
આપી આપીને તમે આંસુ આપો સજન! 
આંખો આપો તો અમે આવીએ......
--------  વિનોદ જોશીનું


SOURCE

Monday, February 2, 2015

દિલમાંસતત અરમાન ઊઠતાં રહ્યાં,


ઊઠતાં રહ્યાં 



દિલમાંસતત અરમાન ઊઠતાં રહ્યાં,
સમંદરમાં જાણે તૂફાન ઊઠતાં રહ્યાં.
જીવનમાં સાચા પ્રેમને પામવા,
સ્વપ્નમાં અજાણ્યાં વદન ઊઠતાં રહ્યાં.
કોણ ટકોરા મારી ગયું દિલના દ્વારે,
હૃદયમાં સેંકડો ઉમંગ ઊઠતાં રહ્યાં.
ભવસાગરમાં જીવનનાવ તો ચાલતી રહી,
શાંત જીવનમાં વેદનાના તરંગ ઊઠતાં રહ્યાં.
ભલે સાથ આપનો આજ મુજને નથી,
આપણી મુલાકાતના પ્રસંગ ઉડતાં રહ્યાં.
લાગણીના આવેશમાં તમને ખૂબ ચાહ્યાં,
બંધ આંખોની પાંપણો પર રૂદન ઊઠતાં રહ્યાં. 

- ભરત ભટ્ટ, મુંબઇ


source

તમને આઘેથી દેખ્યાની એક મજા છે


એક મજા છે 


તમનેઆઘેથી દેખ્યાની એક મજા છે,
ને સાવ નજીકથી અણદેખ્યા કરવાનીયે એક મજા છે.
સામસામે સાવ મળીએ, તોય જુએ નહીં સામું,
ને પછી પાછું વળીવળીને જોઇ લેવાનીયે મજા છે.
અમથું અમથું હસીહસીને બોલે નહીં કોઇ કાંઇ,
અમથું અમથું આંખોથી શરમાવાનું થાય.
જોતાં રહીએ એકબીજાને સવાલભર્યાં નયનોથી,
ને પછી ઘડીઘડી મૌનને ઉકેલવાનીયે એક મજા છે.
રમવા બેસીએ ચોપાટ માંડી ને તમે જીતી જાવ,
જાણીજોઇને હારી જવાનીયે એક મજા છે.
શણગાર સજી સોળે બે નયન મને ખોળે,
છાનામાનાં રૂપ એનું નિરખવાનીયે એક મજા છે.
અમથેઅમથો ઝઘડો કરતાં રહીએ સાવ અબોલે,
વિયોગ બની ગયો એવો વસમો હવે કોણ પહેલાં બોલે?
એકબીજાને આમ અબોલે આમ ઝઘડતા,
થોડું જતું કરીને મનાવી લેવાની એક મજા છે.
- કીર્તિ ધુરકા, પાલીતાણા




source

Friday, January 9, 2015

કૂવા કાંઠે...






કૂવાકાંઠે ભરતી હતી પાણી, 
ને નિસર્યો ત્યાંથી મારો સાજનિયો. 
નજરથી મળી નજર ને, 
મારા તનમનમાં વાગી શરણાઇઓ. 
રાહ જોતી વ્હાલમની ક્યારની, 
જાણે છે મારા મનની વાતો. 
પણ માગે છે મને મળવા, 
બેઉની અરસપરસ લાગણીઓ. 
ક્યારે મળવું? ક્યાં મળવું? 
સમજાય નહીં એવી લાગણીઓ. 
બાલમને નિહાળવા એક નજર, 
રાહ જોતી ઊભી પનિહારીઓ. 
પણ જાણે છે દિલની વાત, 
તેથી તો કૂવા કાંઠે મારે છે લટારિયો. 
                                                                                           - અંગના જોશી, અમદાવાદ


SOURCE LINK

વનપ્રવેશ



હવેહું સંકોરાવા માંડી 
મારા વનમાં... 
એકાંત ઓગાળી. 
કોકિલનો કુંજારવ તો મનેય 
સંભળાતો રોજ આમ્રવનમાં. 
આંગણે ડોલતો ડોલર, 
રૂપાળો મોગરો, હસતો ગલગોટો, 
તો ક્યાંક મઘમઘતી જાઇ-જૂઇ ને કરેણ. 
કહીં ગુલાબ, ચંપો ને ચમેલી... 
દોડી દોડી ધમણ માફક 
ધમધમતી મધુમાલતીની માદકતા 
મન ભરી આંખોથી પીધી છે. 
કદાચ અેનો હાંફ છે, 
ક્યારેક તો મારામાં યે 
ખીલી હતી વસંત કેસૂડાના રંગ નીતરતી. 
પણ હવે... 
મારા સુંદરવનમાં પાનખરના ચક્રએ 
સ્તબ્ધતા વેરી છે. 
મુગ્ધ વર્ષાને પાછી ઠેલી છે, 
મૌનાલયને વિસ્તાર્યું છે. 
                                                    -રક્ષા ચોટલિયા, રાજકોટ